Jezus geeft zijn geest terug aan de Schepper van hemel en aarde. Zijn ogen zijn gesloten. Hij is gestorven. Zijn moeder en Johannes kijken met gevouwen handen naar de grond. Ze zijn in rouw en terneergeslagen. Maria Magdalena houdt zelfs haar handen voor de ogen. Ze kan dit niet aanzien. De honderdman Longius neemt het woord en zegt: “Deze is werkelijk een rechtvaardige.”

Het spel van de machtigen is gelukt. De mens van goede wil is gedood. Voor altijd is hem het zwijgen opgelegd. Toch is hij op het meest cruciale moment niet alleen. Echte vrienden en vriendinnen blijven hem trouw. Ze zoeken steun en troost bij elkaar. Hun aanwezigheid zorgt ervoor dat Hij kan loslaten. Zijn werk is nu af. Het is volbracht. Nu komt de duisternis van de lichamelijke dood. Er valt een doodse stilte.