
In 1923 werd hij hoogleraar aan de pas opgerichte Katholieke Universiteit te Nijmegen en doceerde daar filosofie en geschiedenis van de mystiek. Hij was een professioneel journalist, was actief in de opkomende oecumenische beweging en in verenigingen tot activering van de Friese cultuur, taal en godsdienstige tradities. Zijn omgang met mensen was gemarkeerd door vriendelijkheid en mildheid, tot op de laatste dag van zijn leven. Zijn levenshouding was consequent katholiek: hij vergat nooit dat de werkelijke kracht en wijsheid moeten komen van de intieme omgang met de Heer; hij beleefde wat hij doceerde en preekte over de mystiek van het lijden. Hij was trouw aan het gemeenschapsleven als Karmeliet, waarbij de devotie tot Onze Lieve Vrouw overeenkomstig de Karmel-traditie een bijzondere plaats innam. Titus Brandsma weerstond de maatregelen van de bezetter, die tegengesteld waren aan de katholieke beginselen. Dit leidde tot zijn arrestatie in 1942. Hij werd tenslotte op transport gesteld naar het concentratiekamp Dachau, waar hij op 26 juli 1942 werd gedood. Op november 1985 werd hij door paus Johannes Paulus II in Rome als martelaar zalig verklaard en op 15 mei 2022 zal zijn Heiligverklaring plaatsvinden in Rome.
Over pater Titus is door het Belgische Kerknet een korte documantaire gemaakt, welke op Youtube en op onze website te vinden is:
De gezamelijke Nederlandse bisdommen hebben bij gelegenheid van de Heiligverklaring een speciaal aan hem toegewijd tijdschift uitgegeven, zie de bijlage